Ünlü “Çizmeli Kedi” masalını bilirsiniz; onun İskandinav versiyonunda, kötü karakter koca kafalı, şapşal suratlı bir dev yani troll'dur. Bu masalda kahramanımız dişi bir Norveç Orman Kedisi’dir. Bu akıllı ve güzel kedi, trolllerin güneş ışığında taşlaştıklarını bilir ve kötü kalpli troll ile akşam buluşmaya gider. Zekası sayesinde koca devi sabaha kadar lafa tutar ve güneş doğunca da troll taşlaşır. Eski Norveç efsanelerinde güzel yüzlü, bol kuyruklu bir “peri” kedisi olarak anılan Norveç kedisinin çok büyük avlanma ve zıplama yetenekleri olduğuna inanılırdı.
Norveç Orman Kedisi (Norsk Skaukatt), gerçek bir doğal türdür ve kökeni Norveç’tir. Adına layık olarak bir orman canlısı gibidir: suyla arası çok iyidir, nehirlerden ve orman derelerinden balık avlar. Çok da zarif bir kedidir. Altın rengi çizgili parlak zümrüt gözler, uzun, bol tüyler, tatlı ifadeli yüzler, şık kulak ve pati süsleri. Bir Norveç Kedisi’ni gördüğünüz her zaman, gözler için bir ziyafettir. İpek-dokulu yumuşak tüylerine dokunduğunuz her an, parmak uçlarınız için bir zevktir.
Küçük bir tarih dersi:Bu kediler, Norveç’te tarihi çok eskilere dayanan bir kedi türüdür. Asırlardır halk masallarında ve mitolojilerinde yer almışlardır ve Norveçliler her zaman var olduklarını savunurlar. Tam olarak kökenleri saptanamasa da bir şey kesindir: Orman kedileri, Viking denizcilerinin Türkiye, İspanya, Afrika ve Rusya gibi uzak ülkelerden kedi getirmeleri sonucu ortaya çıkmışlardır. İskandinavya’ya özgü başka küçük kedi türü yoktur. Bu kediler, Vikingler ile dünyayı keşfetmişler, karada ve denizde buğday ambarlarını korumuşlar ve torunlarını da gelecekte dolaşsınlar diye Kuzey Amerika’ya bırakmışlardır. Bu kediler gerçekten de geçen 4000 yıl içinde İskandinav ormanlardan gelmişlerdir ve Norveç dilinde isimleri “Norsk Skaukatt” olarak bilinir. Bazı insanlar, bu seyyah kedilerin Maine Coon Kedisi ve uzun tüylü Manx kedisinin çok eski ataları olduğuna inanırlar. Tüm bu karışık türler çiftleştirilmiş ve sadece en gür tüylüler ile sağlam yapılı olanlar Norveç’in ve İsveç’in acımasız soğuklarına dayanabilip çiftçilerin yoldaşları olarak bugünlere gelmişlerdir. 20. yüzyılın ortalarında İskandiva şehir hayatının gelişmesi ve yayılması Norveç Orman Kedisi’ni tehdit etmiştir; bu yüzden Norveç’te bu güzel kedileri korumak için özel bir yetiştiricilik programı uygulamaya konulmuştur. Norveç Kedileri, sadece yakışıklı ve kolay bakılan kediler oldukları için değil, ayrıca sakin, sevecen ve ilginç dostlar oldukları için bugünlerde çok popülerdir.
Kuzey Amerika’nın Doğu kıyılarına ilk patilerini basmaları, en ünlü Vikingler’den ve Norveçli kaşiflerden olan Lief Erickson’la seyahat ettikleri 13. yüzyıla kadar uzanır. Modern günlerde ise 1979 yılında tekrar yumuşak patileri ile geri dönmüşlerdir.
Norveç Orman Kedisi (Norsk Skaukatt), gerçek bir doğal türdür ve kökeni Norveç’tir. Adına layık olarak bir orman canlısı gibidir: suyla arası çok iyidir, nehirlerden ve orman derelerinden balık avlar. Çok da zarif bir kedidir. Altın rengi çizgili parlak zümrüt gözler, uzun, bol tüyler, tatlı ifadeli yüzler, şık kulak ve pati süsleri. Bir Norveç Kedisi’ni gördüğünüz her zaman, gözler için bir ziyafettir. İpek-dokulu yumuşak tüylerine dokunduğunuz her an, parmak uçlarınız için bir zevktir.
Küçük bir tarih dersi:Bu kediler, Norveç’te tarihi çok eskilere dayanan bir kedi türüdür. Asırlardır halk masallarında ve mitolojilerinde yer almışlardır ve Norveçliler her zaman var olduklarını savunurlar. Tam olarak kökenleri saptanamasa da bir şey kesindir: Orman kedileri, Viking denizcilerinin Türkiye, İspanya, Afrika ve Rusya gibi uzak ülkelerden kedi getirmeleri sonucu ortaya çıkmışlardır. İskandinavya’ya özgü başka küçük kedi türü yoktur. Bu kediler, Vikingler ile dünyayı keşfetmişler, karada ve denizde buğday ambarlarını korumuşlar ve torunlarını da gelecekte dolaşsınlar diye Kuzey Amerika’ya bırakmışlardır. Bu kediler gerçekten de geçen 4000 yıl içinde İskandinav ormanlardan gelmişlerdir ve Norveç dilinde isimleri “Norsk Skaukatt” olarak bilinir. Bazı insanlar, bu seyyah kedilerin Maine Coon Kedisi ve uzun tüylü Manx kedisinin çok eski ataları olduğuna inanırlar. Tüm bu karışık türler çiftleştirilmiş ve sadece en gür tüylüler ile sağlam yapılı olanlar Norveç’in ve İsveç’in acımasız soğuklarına dayanabilip çiftçilerin yoldaşları olarak bugünlere gelmişlerdir. 20. yüzyılın ortalarında İskandiva şehir hayatının gelişmesi ve yayılması Norveç Orman Kedisi’ni tehdit etmiştir; bu yüzden Norveç’te bu güzel kedileri korumak için özel bir yetiştiricilik programı uygulamaya konulmuştur. Norveç Kedileri, sadece yakışıklı ve kolay bakılan kediler oldukları için değil, ayrıca sakin, sevecen ve ilginç dostlar oldukları için bugünlerde çok popülerdir.
Kuzey Amerika’nın Doğu kıyılarına ilk patilerini basmaları, en ünlü Vikingler’den ve Norveçli kaşiflerden olan Lief Erickson’la seyahat ettikleri 13. yüzyıla kadar uzanır. Modern günlerde ise 1979 yılında tekrar yumuşak patileri ile geri dönmüşlerdir.
Çevrelerine Uyum Sağlamak için Yaratılmış Kediler:Bembeyaz tüylü olanlarından kömür karası rengi olanlarına kadar çoğu renkten Norveç Kedisi vardır. Üstelik, olabilecek her türlü tüy deseni ve ara-renk kombinasyonlarına sahiptirler. Sadece Siyam ya da İran Kedilerinde görülen kahverengi pati noktaları bu türlerde görülmez. Koyu renkli kediler, güneşten daha çok sıcaklık aldıkları için, daha az tüye ihtiyaç duyarlar. Açık renkli kediler ise daha uzun ve sık tüylere sahiptirler. Bazı renkler mevsimlere bağlı olarak açıktan koyu tonlara doğru değişir. Doğal bir tür olduklarından dolayı, yetişkin olanlarının boyutu kediden kediye değişir.
Evde ve Oyunda:Norveç Orman Kedisi tam bir evcimen ev arkadaşıdır. İnsanlarla ve diğer evcil hayvanlarla birlikte olmaktan çok hoşlanır ve çocuklarla arasından su sızmaz. Çok sabırlı hayvanlar olduklarından kolay kolay sinirlenmezler. Dolayısıyla bu sabır küpü karizmatik kediyi kızdırmayı başarırsanız ve güzel bir pati yerseniz, kediciği “asabi” diye azarlamayın! Oldukça zekidirler ve doğal bir merakları vardır. Bu merak, her kediyle birlikte verilen doğal eşantiyon olan merak duygusundan biraz daha ötedir; çünkü kendisi ormanlarda yaşamaya alışık bir kedidir. Sıcak aylarda bu kedilerin kucağınızda oturmasını bekleyemezsiniz; yanınızda serin bir yerde uzanmaktan daha memnun olacaklardır.
Bu Orman Kedileri’nin bakımı zor değildir. Eğer tüylerine fırçalamak gibi rutin bakım yapmazsanız matlaşabilirler, fakat yine de bu matlaşma diğer uzun tüylü türlerinki kadar çok olmaz. Senede bir kez tüy dökerler. En etkileyici kısmı aslan yeleleridir. Bu uzun ve sık yeleler uzun yıllar çok acımasız kış soğuklarına kafa tutmuşlardır ve gerçekten de muhteşemdirler. Özellikleri:Orjinal bir Norveç Orman Kedisi’nin vücudu güçlü, kaslı ve yapılıdır. Uzun bir gövdeye ve uzun bacaklara sahiptir. Arka bacakları ön bacaklarından uzun olur. Ayaklarının arası açıktır ve patileri güçlü olmakla birlikte kocamandır. Kuyruğu uzun, tüylü ve en az gövdenin uzunluğu kadar uzundur. Kafasının hafif üçgensi bir şekli vardur ve uzun, geniş ve düz bir buruna ev sahipliği yapar. Yanakları dolgun dolgundur ve çenesi de büyüktür. Kulakları uzun, dik ve sivridir; ayrıca içleri de güzelce tüylerle kaplanmıştır. Çarpıcı ve uzun bıyıkları vardır. Hafif bir açıyla duran gözleri geniş ve badem şekillidir.
Norveç Orman Kedisinin iki tane tüy katmanı vardır: su geçirmez ipeksi bir üst doku ve sıkı, bol tüylü bir alt doku. Giyimine kuşamına son derece önem veren bu güzel kedinin boynunun ve göğsünün etrafında oluşan şal gibi tüyler, sonbahar ve kışları çok etkileyicidir, fakat yazın kaybolur. Nokta lekeli renkler hariç her renk ve varyasyonda bulunabilir. Çoğu türünün göğüsleri ve patileri beyazdır. Göz rengi tüylerine uyumlu olur. Maine Coon kedileri ve Norveç Orman Kedileri ilk bakışta pek çok insan tarafından karıştırılsa da, aralarında önemli farklar vardır. Norveç Orman Kedisi’nin daha pofuduk bir kuyruğu vardır ve burnu daha sivridir. Gözleri daha eğimlidir ve kulakları birbirine daha yakındır. Her iki sevimli kedi türü de aynı iklim şartlarında gelişmişlerdir ve çiftlik kedisi olmak gibi ortak bir tarihi geçmişi paylaşırlar.
Huyu suyu: Norveç Orman Kedileri dayanıklıdırlar ve anne bir kedi yavruları kolayca dünyaya getirebilir. Minik yavrular da daha 3-4 aylıkken yetişkin dönemlerinde salına salına sergileyecekleri güzel tüylerini uzatmaya başlarlar. Yetişkin kediler oyuncu, sevecen ve son derece aktiftirler. Bu tür kediler için her zaman geniş bahçeli bir ev daha iyidir: bu bahçe ne kadar geniş ve engebeli olursa o kadar mutlu olurlar. Çok zekidirler ve kapı kollarına asılıp açmak gibi oldukça sıradan(!) aktiviteleri çok çabuk ve kolayca öğrenirler. Norveç Orman Kedileri bahar ve yaz aylarından çok tüy döktükleri için düzenli fırçalanmaları gerekir.
Evde ve Oyunda:Norveç Orman Kedisi tam bir evcimen ev arkadaşıdır. İnsanlarla ve diğer evcil hayvanlarla birlikte olmaktan çok hoşlanır ve çocuklarla arasından su sızmaz. Çok sabırlı hayvanlar olduklarından kolay kolay sinirlenmezler. Dolayısıyla bu sabır küpü karizmatik kediyi kızdırmayı başarırsanız ve güzel bir pati yerseniz, kediciği “asabi” diye azarlamayın! Oldukça zekidirler ve doğal bir merakları vardır. Bu merak, her kediyle birlikte verilen doğal eşantiyon olan merak duygusundan biraz daha ötedir; çünkü kendisi ormanlarda yaşamaya alışık bir kedidir. Sıcak aylarda bu kedilerin kucağınızda oturmasını bekleyemezsiniz; yanınızda serin bir yerde uzanmaktan daha memnun olacaklardır.
Bu Orman Kedileri’nin bakımı zor değildir. Eğer tüylerine fırçalamak gibi rutin bakım yapmazsanız matlaşabilirler, fakat yine de bu matlaşma diğer uzun tüylü türlerinki kadar çok olmaz. Senede bir kez tüy dökerler. En etkileyici kısmı aslan yeleleridir. Bu uzun ve sık yeleler uzun yıllar çok acımasız kış soğuklarına kafa tutmuşlardır ve gerçekten de muhteşemdirler. Özellikleri:Orjinal bir Norveç Orman Kedisi’nin vücudu güçlü, kaslı ve yapılıdır. Uzun bir gövdeye ve uzun bacaklara sahiptir. Arka bacakları ön bacaklarından uzun olur. Ayaklarının arası açıktır ve patileri güçlü olmakla birlikte kocamandır. Kuyruğu uzun, tüylü ve en az gövdenin uzunluğu kadar uzundur. Kafasının hafif üçgensi bir şekli vardur ve uzun, geniş ve düz bir buruna ev sahipliği yapar. Yanakları dolgun dolgundur ve çenesi de büyüktür. Kulakları uzun, dik ve sivridir; ayrıca içleri de güzelce tüylerle kaplanmıştır. Çarpıcı ve uzun bıyıkları vardır. Hafif bir açıyla duran gözleri geniş ve badem şekillidir.
Norveç Orman Kedisinin iki tane tüy katmanı vardır: su geçirmez ipeksi bir üst doku ve sıkı, bol tüylü bir alt doku. Giyimine kuşamına son derece önem veren bu güzel kedinin boynunun ve göğsünün etrafında oluşan şal gibi tüyler, sonbahar ve kışları çok etkileyicidir, fakat yazın kaybolur. Nokta lekeli renkler hariç her renk ve varyasyonda bulunabilir. Çoğu türünün göğüsleri ve patileri beyazdır. Göz rengi tüylerine uyumlu olur. Maine Coon kedileri ve Norveç Orman Kedileri ilk bakışta pek çok insan tarafından karıştırılsa da, aralarında önemli farklar vardır. Norveç Orman Kedisi’nin daha pofuduk bir kuyruğu vardır ve burnu daha sivridir. Gözleri daha eğimlidir ve kulakları birbirine daha yakındır. Her iki sevimli kedi türü de aynı iklim şartlarında gelişmişlerdir ve çiftlik kedisi olmak gibi ortak bir tarihi geçmişi paylaşırlar.
Huyu suyu: Norveç Orman Kedileri dayanıklıdırlar ve anne bir kedi yavruları kolayca dünyaya getirebilir. Minik yavrular da daha 3-4 aylıkken yetişkin dönemlerinde salına salına sergileyecekleri güzel tüylerini uzatmaya başlarlar. Yetişkin kediler oyuncu, sevecen ve son derece aktiftirler. Bu tür kediler için her zaman geniş bahçeli bir ev daha iyidir: bu bahçe ne kadar geniş ve engebeli olursa o kadar mutlu olurlar. Çok zekidirler ve kapı kollarına asılıp açmak gibi oldukça sıradan(!) aktiviteleri çok çabuk ve kolayca öğrenirler. Norveç Orman Kedileri bahar ve yaz aylarından çok tüy döktükleri için düzenli fırçalanmaları gerekir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder